Kamer GENÇ, Yiğit BULUT, Nihat GENÇ…

 

Cuma’dan, Cumartesi’ye geçerken günün adı, saat 23.45 sıraları Meclis Tv’den görüntülerde, “tek kişilik muhalefet” Kamer GENÇ; çek yasa tasarısına ilişkin görüşmeler sürerken, eleştiriyor AKP egemenlerini ve de  bu yasa ile kurtarır gibi yaparken, daha çok batıracaklarını karşılıksız çek nedeniyle tutuklu olanların durumlarını… Her zaman olduğu gibi heyecanlı, her zaman olduğu gibi kendine özgü ussal bakış açısıyla ve yorumlarıyla haklı Kamer GENÇ… Ama AKP sıralarından sesler yükseliyor; sataşmalar, alaycı gülüşmeler… Daha da öfkeleniyor Kamer GENÇ…Yeniden söz hakkı istiyor ve Başkan Vekili Güldan MUMCU da hafif alaycı gülümsemesiyle; “yeterince konuştunuz” diyerek yerine oturmasını söylüyor… Tunceli Bağımsız Milletvekili GENÇ’in ardından bu kez soyadı değil de kendisi genç olan AKP’nin Samsun Milletvekili geliyor kürsüye…Besbelli ki amacı Kamer GENÇ’i eleştirmek, kendini “hukukçu sanan, hukukçu özentili bir adam” sözleriyle aklınca  Kamer GENÇ’i küçümsemek… Oysa Kamer GENÇ; Devlet’in eski bir yargıcı, eski bir hakimi… Kim, kimdir?... Nedir, nasıldır, ne bilir, birikimleri nedir ?... Çarıklı erkan-ı harb  ne bilir bunları ?...  AKP’nin Samsun Milletvekili; soyadı değil ama kendisi genç olan, ama pek çok bilgiye, birikime geç kalan bu zat-ı muhterem de büyük olasılıkla avukat…Kuşkusuz mafyanın, katilin, ahlak düşkünü kadınların, üfürükçünün, tükürükçünün, tarotçunun, falcının işlerine bakan türünden pek çok benzeri gibi…Hani sınavda en düşük puanı alıp da; yargıç, savcı olmayı başaramayınca, avukatlığa soyunan ve kuşkusuz da F tipi eğitim sisteminden hukuk fakültelerine koşan türden (Çağdaş Hukukçularımız’la en ufak bir benzerliği olmayanlardan)… Sanki yalnızca o hukukçu olabilirmiş… Hukuk üzerinden yorum yaparak; yasa tasarısını eleştiren Kamer GENÇ de kimmiş ?...

AKP’nin Samsun Milletvekili’nin ardından kürsüye CHP’nin Konya Milletvekili KULKUL geliyor… Yasa tasarısının eleştirisini yaparken; AKP’nin ekonomideki beceriksizliği nedeniyle zora düşüp, çeki karşılıksız çıkan esnafa, tüccara iki yıl kadar bir süre kazandırılıyormuş gibi yapılırken, getirilen koşullarla karşılıksız çek verme suçlusunun borcunu kapatmak için, daha da büyük borca girip, sonrasında çok daha zora düşeceği yaklaşımıyla konuşmasını tamamlıyor.

Ve MHP sözcüsü de çek maduru kişinin; verdiği karşılıksız çek nedeniyle cezaevinde tutuklu bulunan kişi değil, malına karşılık para yerine elinde karşılıksız çek bulunan çiftçi, üretici olduğunu, dolayısıyla gerçek madurun bu insanlar olduğunu, onları düşünerek bu yasaya destek verdiklerini belirtiyor…

İşin doğrusu; balın üzerine sirkenin gitmediği gibi, Kamer GENÇ’in üzerine de ne CHP’li, ne de MHP’li muhalifler çekilmiyor… Sokak ağzıyla; çene suyu çorba kalıyorlar Kamer GENÇ’le karşılaştırılınca…

 

Zaplıyorum, HABERTÜR’e zıplıyorum…Yiğit BULUT; karşısında Ali SİRMEN, Can ATAKLI, Altan TAN ve Diyarbakır San. Tic. Oda. Bşk….Gündemlerindeyse; DTP’nin kapatılması var…

Yiğit BULUT; “sanki/güya/sözde/kanarsan/yersen” sormuş izleyicilere; “DTP’nin kapatılmasını doğru buluyor musunuz ?” diye… Sanki bütün Türkiye onları izliyor, “bakalım Yiğit BULUT bu gece bize ne soracak?” diye hazır olda bekliyor… Ve hemen almışlar cep telefonlarını ellerine “sanki/güya/sözde/kanarsan/yersen”, hemen parmaklar çalışmış; oylama için çekilmiş mesajlar, gönderilmiş oylar… Oylamanın sonuçlarını gösteren  Türkiye haritası yansıda; yeşil ve kırmızı renklere boyanmış olarak…Renklendirme oy yüzdelerine ve de oyların geldiği kentlere göre yapılmış(mış)…

Sonuçta; EVET oylarının yüzdeleri ki yansıdaki Türkiye haritası üzerinde yeşil boyalı alan ve HAYIR oylarının yüzdeleri ki kırmızı alan… Gelen oyların dağılımıyla sınırları çizilmiş iki bölge ki külliyen yalan… HAYIR oylarının oranlarının renksel dökümü kırmızı bölge; kör, kör parmağım gözüne “sözde” Kürdistan… EVET oylarının oranlarının renksel yansıması yeşil bölge de geriye bizlere kalan…

Şu Yiğit BULUT; yıllar önce, sesiz sakince Kanal D’de, Şule BULUT’un 12.30 haberlerinin ardından efendi, efendi ekonomi yorumları yapardı ve adam bilirdik kendisini…HABERTÜRK’e geçiş yaptığından beri Yiğit BULUT da yalakalık yapacağım diye bulaştırmakta pisliği; yüzüne, gözüne, en çok da diline… Gerçi HABERTÜRK de açılış yaparken kandırdı halkı; daha sonrasında yüzünden Atatürkçü, Cumhuriyetçi maskesini attı, şimdilerde yağ, bal dökmekte “demokratikleşme” martavalı niyetine ayrılıkçı, bölücü, kindar dindarların önüne…Sonuç olarak gönüllerinde yatan haritayı “güya” izleyiciden gelen DTP konulu EVET-HAYIR oylamasıyla çizen bu misak-ı milli düşmanlarına daha çok dayanamıyorum bir zapla, ART’ye zıplıyorum…

 

ART’de Nihat GENÇ; VERYANSIN ediyor… TÖ’den başlatıp da sözü, günümüze getiriyor ve TÖ ile birlikte DEVLET kavramının nasıl yıpratıldığını, köşe dönücü, iş bitirici, kolaycı insan tipinin nasıl özendirildiğini, oluşturulduğunu anlatıyor… Ve “ikinci” bir TÖ olma hevesiyle siyasal arenaya sürülen RTE (ve bence apartda ya da yedekte bekletilen SARIGÜL) gibilerini artık “Türkiye halkının istemediğini” anlatıyor ve en çok da İNSAN kavramı üzerinde duruyor. Duygulu, duyarlı, düşünen, ölen gençler, Mehmetçikler için içi yanan, ülkesinin kaynakları satıldığında üzülen… Polisine, ordusuna, yargıcına, savcısına; siyaset bulaştırıldığı için daha da çok üzülen ve kurumlarını geri isteyen GERÇEK İNSAN dolayısıyla gerçek yurtdaş (yurttaş değil baylar, bayanlar) kavramı üzerinde duruyor ve Cuma’dan, Cumartesi’ye akan zamanda saat 03.00 olduğunda; yıllar öncesinde yazıya düşen dizelerim, düşüyor usuma, buluşuyor Nihat GENÇ’in özlü sözleriyle ve onun VERYANSIN’ına katılıyor dizelerim “30 YILLIK ANIMSAMA”…

 

 

*30 Yıllık Anımsama

Aldığımız harçlık elli kuruş

Hamburger-cola değil ama

Otuz kuruşa gazoz, yirmi kuruşa simit

Düşlerimizde binbir umut

Biz zor günlerin çocuklarıydık…

Ansızın bir sihirli değnek dokundu

Yaşamın tüm renklerine

Verildi bir yerlerden buyruk

Düşlerimizden çok uzaklara savrulduk…

Oysa bizler tören çocuklarıydık

Yirmiüç Nisanlar’da, Ondokuz Mayıslar’da

Her birimiz kelebek, çiçek, böcek

Günü geldiğinde ülkesi için ölecek…

Giderek boşa çıktı umutlar

Sorunlar göğsümüzde saplı kanlı bıçak

Yükseldi acılar Anadolu’dan

Biz buralardan başka yerlere göçek…

İşsizlik diz boyu; ama kimin tasası ?...

Yapıldı antlaşmalar devletler arası

Çözüm diye sunuldu bir bilet parası,

“Alaman” doktorlarca aynaya kondu akciğerler

Sayıldı ağızda dişler, pazardan at seçer gibi

Toplandı tahta bavullar, buluşma yeri Sirkeci…

Kalktı trenler Almanya’ya doğru

Halay çekenlerin çığlıklarıyla

Geride kalanların hıçkırıkları yarıştı,

Kuşatmadan atlılar kentleri

Uçurmadan pala kılıçlar kelleleri

Osmanlı’nın yirminci yüzyıl beyleri

Sokakları süpürmek, yaşamlarını sömürtmek için

Yüzyıllarca sonra atalarından; işte Avrupa’daydı…

Naylon gömleklerin, pilli radyoların

Dancing ve restaurantların yaşamımıza karıştığı

Yavan ekmekle beslenen köylümüzün

Mercedes’le tanıştığı yılların ardından

Ülkesine, ulusuna yabancılaşmış bir nesil

Tanıdıkça Anadolulu başka halkları

Çekişmeler, çatışmalar, çelişkiler

Belirdi beyinlerde sorular

Bu düzen değişmeli, ama nasıl ?...

Böylece on yılda bir uyarıların yapıldığı

Suçlunun, suçsuza katıldığı

Düşünenin, düşüncesinin tutsak alındığı

Günlere alıştık…

Yurtda barış, Dünya’da barış yerine

Yurtda yarış, Dünya’da yarış

Saçı bitmedik yetimi unut

Her türlü yolsuzluğa karış çağına ulaştık…

Türkün Lirası’yla birlikte,

Töresiyle, yöresi de yitirdikçe değerini

Köylü sattı tarlasını, davarını

Çevirdi kaçak yapısının duvarını

Kentin ormanına, dağına, taşına

Kan katıldı, tatlı aşına…

Tüm dindarlar oldu, halkına kindar

Çeteler dağdan düze indi

Soygunculuk oldu en önde gelen hüner

Böylesi düzene kargalar bile güler…

Ve dünlerdeki yerini aldı;

Çocuklara günde elli kuruşluk harçlık

Bugünlerde toklar ülkesi Türkiye’de

Arsızca kapıları çalıyor açlık

Tanrım vermesin bu Devlet’e güçlük

Diyenlerin soyları da bir, bir tükendi

Doğruların yolları, erdemsizlerce tıkandı

Köşedönücüler, işbitiriciler parayla yıkandı

Yasalar ezildi, suçluların karşısında…

 

Nereden, nereye ülkem, ulusum

Nereden, nereye ?...

Çakallar indi, kuzuların su içtiği dereye

Buğday ambarı ülkem

Avuç açtı, yabandaki darıya

Bebelerin al, al yanakları soldu

Boyandı sağlıksız bir sarıya

Bütün bunlar nasıl sığdı

Otuz yıllık bir süreye

Almadı usum gitti bir türlü…

 

*1966-1966 yılları için yazıldı bu dizelerim… Ne yazık ki bu günlerde o yılları bile arar oldu gözlerim…

Selma ERDAL; Bursa